Goed aangekomen
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
04 December 2013 | Gambia, Sere Kunda
Hallo allemaal!
Dan eindelijk mijn eerste verhaal. Het kost even wat tijd om internet te zoeken en in m’n eigen huis te krijgen.. Maar nu is het bijna gefikst!
Afgelopen vrijdag ben ik samen met Ilona en m’n vader naar Schiphol gereden. Had maar 15 kilo overgewicht, maar de grond-stewardess mevrouw heeft met gematst met 10 kilo. Scheelde weer 35 euro extra betalen. Vlucht is goed gegaan, en na 6 uur vliegen stond ik weer in Gambia. Gelijk voelde ik de warmte weer tegen mij aan klappen, vooral omdat ik al m’n truien die niet meer in m’n koffer paste aanhad.. Helemaal goed door de douane gekomen, ondanks het binnenloodsen van 7 telefoons! Had van Ilona nog vier telefoons gehad om hier te laten gebruiken. Twee zijn er ondertussen al in blij gebruik door Amadou en zijn moeder. Thanks Iloon!!
Natuurlijk stond Ams me op het vliegveld met open armen op te wachten. Fijn om zo weer binnen t komen. In het vliegtuig had ik een vrouw ontmoet die nog geen slaapplaats had, dus die hebben wij een beetje de weg gewezen naar een hotel enzovoorts. We zijn vanaf het vliegveld naar het huisje vertrokken. Helaas nog niet veel te zien van het huisje, want er was geen elektriciteit toen we aankwamen, en al wel donker. De volgende ochtend bleek het een mooi en groot huis. Grote huiskamer, twee grote slaapkamers, twee ‘badkamers’ met wc en een keuken. Toch ga ik na twee weken al weer uit dit huis, had namelijk een ander huisje gehuurd. Iets kleiner qua oppervlakte, maar qua inhoud hetzelfde. Voor nu is het prima. Ik merk wel dat we hier vaker geen elektriciteit hebben, en dat het water vaak op is. Soms wel lastig als je net je telefoon of laptop wil opladen, of je ff wil afspoelen.
De eerste dagen ben ik, naar omstandigheden, goed doorgekomen. Ik merk dat ik weer erg moet wennen aan de warmte en het ritme waarin geleefd wordt. Er wordt niet geklaagd over hoe warm het is, in tegenstelling tot ons Nederlanders. Je moet gewoon doorgaan, of doorlopen. Met klagen kom je niet verder Verder moet ik nog even m’n draai vinden in het dagelijkse leven. Opstaan, eten halen, huis even schoonmaken, en aan de slag.
Zaterdag zijn Amadou, Iris en ik (iris was die vrouw uit het vliegtuig) op zoek gegaan naar wat kleine dingetjes en een bankrekening voor mij. Dit bleek allemaal nog wat lastiger te gaan dan gehoopt en kon dan ook niet voltooid worden op die zaterdag. Zondag zijn we weer voor het eerst naar de familie van Ams geweest, family Camara. Altijd leuk om weer terug te komen, iedereen is enthousiast. Helaas was mama ziek, dus gelijk iedereen ook ‘sad’. Ondanks dat toch lekker gekletst, gekookt en gegeten. In de middag wilde Ams naar een grote voetbalwedstrijd. Jullie zullen wel denken, Sanne en een voetbalwedstrijd. Nee, eigenlijk niet, maar laat ik hem eens een plezier doen en ik weet ondertussen hoe het daar eraan toe gaat. Alleen was deze voetbalwedstrijd errug druk, holiesjit! Ik wist dat allebei de teams hun eigen muziekteam bij zich hebben en de hele middag muziek maken, trommelen en zingen. Zodra ik hierbij in de buurt mocht staan, vond ik het prima. Nu was het alleen zo druk, dat het zwart van de mensen zag, iedereen stond ergens op om het te zien. Ik heb er weinig moeite voor gedaan, dan die bal maar niet zien rollen, hoor het wel aan het geluid
Zondagavond zijn we naar Dominos gegaan, de beachbar van Esther en Baks. Op zondagavond is er altijd reggeanight and that is very nice! Zoals gewoonlijk wordt er gestart met een stoelendans, dus voelen wij blanken ons helemaal thuis. Rond een uur of 10 loopt het strand dan vol, staat de muziek goed hard aan en gaat iedereen los. Het is daar zo gezellig, jullie zouden het allemaal een keer mee moeten maken, die sfeer. Echt leuk.
Ik heb denk ik iets te hard gedanst, want de volgende ochtend werd ik helaas ziek wakker. Ik had gehoopt het ziek zijn nog een paar weken uit te stellen, maar mijn lichaam had besloten er vast mee te beginnen. Ben één dag lang van alle kanten geleegd en gereinigd. Het is ff wennen, in het zweet badend, warm huis en je ook nog ziek voelen, maar ach.. ik heb tenminste een huis en een bed denk ik dan maar. De moeder van Ams was ook nog steeds ziek, die hebben medicijnen bij het ziekenhuis gehaald. Ze hadden het over malaria, maar ik denk eerder een griepje. Ze was de volgende dag al weer stukken beter. Ik ook overigens. Dinsdag voelde ik me nog wel rot, maar we moesten toch op weg voor het maken van mijn bankrekening. Helemaal naar de hoofdstad om daar een of ander nummer aan te laten maken. Met hulp van een zusje van een vriend van weet ik veel wie, die bij de politie werkt, hebben we dit binnen 3 uur kunnen regelen, anders had het wel een paar dagen kunnen duren. Scheelt het misschien toch nog wel dat je ergens blank bent
Vandaag is het woensdag, eigenlijk m’n eerste dag dat ik weinig op de planning heb en even kan uitrusten. Ik ga vandaag iemand bellen die mij een goede weg naar de school kan helpen. Ik hoop dat ie morgenochtend tijd heeft, zodat ie met me mee kan.
Ik hoop snel weer wat te plaatsen. Plaatsen jullie wel een reactie, ben benieuwd hoe het in Nederland gaat! Doeii kuskus van Sanne
Dan eindelijk mijn eerste verhaal. Het kost even wat tijd om internet te zoeken en in m’n eigen huis te krijgen.. Maar nu is het bijna gefikst!
Afgelopen vrijdag ben ik samen met Ilona en m’n vader naar Schiphol gereden. Had maar 15 kilo overgewicht, maar de grond-stewardess mevrouw heeft met gematst met 10 kilo. Scheelde weer 35 euro extra betalen. Vlucht is goed gegaan, en na 6 uur vliegen stond ik weer in Gambia. Gelijk voelde ik de warmte weer tegen mij aan klappen, vooral omdat ik al m’n truien die niet meer in m’n koffer paste aanhad.. Helemaal goed door de douane gekomen, ondanks het binnenloodsen van 7 telefoons! Had van Ilona nog vier telefoons gehad om hier te laten gebruiken. Twee zijn er ondertussen al in blij gebruik door Amadou en zijn moeder. Thanks Iloon!!
Natuurlijk stond Ams me op het vliegveld met open armen op te wachten. Fijn om zo weer binnen t komen. In het vliegtuig had ik een vrouw ontmoet die nog geen slaapplaats had, dus die hebben wij een beetje de weg gewezen naar een hotel enzovoorts. We zijn vanaf het vliegveld naar het huisje vertrokken. Helaas nog niet veel te zien van het huisje, want er was geen elektriciteit toen we aankwamen, en al wel donker. De volgende ochtend bleek het een mooi en groot huis. Grote huiskamer, twee grote slaapkamers, twee ‘badkamers’ met wc en een keuken. Toch ga ik na twee weken al weer uit dit huis, had namelijk een ander huisje gehuurd. Iets kleiner qua oppervlakte, maar qua inhoud hetzelfde. Voor nu is het prima. Ik merk wel dat we hier vaker geen elektriciteit hebben, en dat het water vaak op is. Soms wel lastig als je net je telefoon of laptop wil opladen, of je ff wil afspoelen.
De eerste dagen ben ik, naar omstandigheden, goed doorgekomen. Ik merk dat ik weer erg moet wennen aan de warmte en het ritme waarin geleefd wordt. Er wordt niet geklaagd over hoe warm het is, in tegenstelling tot ons Nederlanders. Je moet gewoon doorgaan, of doorlopen. Met klagen kom je niet verder Verder moet ik nog even m’n draai vinden in het dagelijkse leven. Opstaan, eten halen, huis even schoonmaken, en aan de slag.
Zaterdag zijn Amadou, Iris en ik (iris was die vrouw uit het vliegtuig) op zoek gegaan naar wat kleine dingetjes en een bankrekening voor mij. Dit bleek allemaal nog wat lastiger te gaan dan gehoopt en kon dan ook niet voltooid worden op die zaterdag. Zondag zijn we weer voor het eerst naar de familie van Ams geweest, family Camara. Altijd leuk om weer terug te komen, iedereen is enthousiast. Helaas was mama ziek, dus gelijk iedereen ook ‘sad’. Ondanks dat toch lekker gekletst, gekookt en gegeten. In de middag wilde Ams naar een grote voetbalwedstrijd. Jullie zullen wel denken, Sanne en een voetbalwedstrijd. Nee, eigenlijk niet, maar laat ik hem eens een plezier doen en ik weet ondertussen hoe het daar eraan toe gaat. Alleen was deze voetbalwedstrijd errug druk, holiesjit! Ik wist dat allebei de teams hun eigen muziekteam bij zich hebben en de hele middag muziek maken, trommelen en zingen. Zodra ik hierbij in de buurt mocht staan, vond ik het prima. Nu was het alleen zo druk, dat het zwart van de mensen zag, iedereen stond ergens op om het te zien. Ik heb er weinig moeite voor gedaan, dan die bal maar niet zien rollen, hoor het wel aan het geluid
Zondagavond zijn we naar Dominos gegaan, de beachbar van Esther en Baks. Op zondagavond is er altijd reggeanight and that is very nice! Zoals gewoonlijk wordt er gestart met een stoelendans, dus voelen wij blanken ons helemaal thuis. Rond een uur of 10 loopt het strand dan vol, staat de muziek goed hard aan en gaat iedereen los. Het is daar zo gezellig, jullie zouden het allemaal een keer mee moeten maken, die sfeer. Echt leuk.
Ik heb denk ik iets te hard gedanst, want de volgende ochtend werd ik helaas ziek wakker. Ik had gehoopt het ziek zijn nog een paar weken uit te stellen, maar mijn lichaam had besloten er vast mee te beginnen. Ben één dag lang van alle kanten geleegd en gereinigd. Het is ff wennen, in het zweet badend, warm huis en je ook nog ziek voelen, maar ach.. ik heb tenminste een huis en een bed denk ik dan maar. De moeder van Ams was ook nog steeds ziek, die hebben medicijnen bij het ziekenhuis gehaald. Ze hadden het over malaria, maar ik denk eerder een griepje. Ze was de volgende dag al weer stukken beter. Ik ook overigens. Dinsdag voelde ik me nog wel rot, maar we moesten toch op weg voor het maken van mijn bankrekening. Helemaal naar de hoofdstad om daar een of ander nummer aan te laten maken. Met hulp van een zusje van een vriend van weet ik veel wie, die bij de politie werkt, hebben we dit binnen 3 uur kunnen regelen, anders had het wel een paar dagen kunnen duren. Scheelt het misschien toch nog wel dat je ergens blank bent
Vandaag is het woensdag, eigenlijk m’n eerste dag dat ik weinig op de planning heb en even kan uitrusten. Ik ga vandaag iemand bellen die mij een goede weg naar de school kan helpen. Ik hoop dat ie morgenochtend tijd heeft, zodat ie met me mee kan.
Ik hoop snel weer wat te plaatsen. Plaatsen jullie wel een reactie, ben benieuwd hoe het in Nederland gaat! Doeii kuskus van Sanne
-
04 December 2013 - 21:22
Nienke:
Hey Sanne, wat een narigheid dat je meteen al ziek bent geworden! Was gelukkig ook gauw weer over begrijp ik. En ik geloof meteen dat dat leuke feestjes zijn zoals je het omschrijft.... Geniet er maar lekker van!
Heb je misschien ook foto's van je verblijfplaats of kun je geen foto's plaatsen?
Hier in NL is het een stuk kouder als bij jou en morgen geven ze een flinke storm op (code oranje). Maar eerst zien, dan geloven.
Lieve groetjes.....Nienke -
04 December 2013 - 21:23
Carmen Verheij:
Echt heel stoer dat je het allemaal maar doet! Heel veel succes! xx -
04 December 2013 - 21:23
Ilona:
Haaaii Sannieee,
Ik wist natuurlijk al dat je goed was aangekomen, maar toch nog even leuk om te lezen wat je allemaal hebt gedaan afgelopen dagen.
Morgen zit ik natuurlijk weer voor de buis voor Expeditie Robinson, ik zal je op de hoogte houden!
Veel liefs -
04 December 2013 - 21:23
Ilona:
Haaaii Sannieee,
Ik wist natuurlijk al dat je goed was aangekomen, maar toch nog even leuk om te lezen wat je allemaal hebt gedaan afgelopen dagen.
Morgen zit ik natuurlijk weer voor de buis voor Expeditie Robinson, ik zal je op de hoogte houden!
Veel liefs -
04 December 2013 - 21:23
Ilona:
Haaaii Sannieee,
Ik wist natuurlijk al dat je goed was aangekomen, maar toch nog even leuk om te lezen wat je allemaal hebt gedaan afgelopen dagen.
Morgen zit ik natuurlijk weer voor de buis voor Expeditie Robinson, ik zal je op de hoogte houden!
Veel liefs -
04 December 2013 - 21:23
Ilona:
Haaaii Sannieee,
Ik wist natuurlijk al dat je goed was aangekomen, maar toch nog even leuk om te lezen wat je allemaal hebt gedaan afgelopen dagen.
Morgen zit ik natuurlijk weer voor de buis voor Expeditie Robinson, ik zal je op de hoogte houden!
Veel liefs -
04 December 2013 - 21:50
Britt:
Super leuk om te lezen Sanne! Goed om te horen dat je veilig bent aangekomen en hopen dat je snel weer fit bent! Geniet daar nog lekker verder en stuur alsjeblieft een beetje zon hierheen!
Ohja, bedankt voor het goed promoten van de blokjes old Amsterdam, we zijn door naar de finale! Hahaha
Liefs Britt! -
04 December 2013 - 22:14
Marjolein (Mama):
Ha lieverd,
Nou jij was wel erg snel ziek, maar ik begreep dat je ook snel weer aan de betere hand was...Bij het kruidvat heb ik de poeders meegenomen (om niet uit te drogen), ik begrijp dat je die liever niet had, ik neem ze toch mee, kan ik ze voor mezelf gebruiken misschien,of jij voor een andere keer....
Is het gelukt om naar school te gaan, wie ging er met je mee om de weg te wijzen? Ben heel benieuwd....
Gelukkig dat het goed is gekomen met de bank!
Doet Ilona alles 4x? haha...
Ik had mijn koffer al gepakt, veeelste veel kilo's, ga het vrijdag overnieuw doen, dan maar weinig mee...
Ik kijk er naar uit om jou en Ams natuurlijk ook weer te zien. En ga graag een keer met je mee naar zijn familie.
Tot zondag! Ik kom rond 11 uur Gambiaanse tijd aan,
Dag meis, dikke knuf
-
04 December 2013 - 22:24
Joost:
hoi Sanne,
Ja je zag er goed beladen uit toen je met al die handbagage en handkoffers en extra truien naar de douane liep. Gelukkig ging het allemaal goed. Ik ben blij dat het hier niet zo warm is als bij jullie, mij te warm.
Ik ben benieuwd hoe je bezoek naar de school afloopt, hoor het wel.
Groetjes aan Ams en een dikke kus.
papa -
05 December 2013 - 16:03
Enny Spaargaren:
lieve Sanne.
Het stormt momenteel enorm, hoop dat de PIETEN NIET VAN HET DAK AFWAAIEN.
eCHT: DE WIND WAAIT DOOR DE BOMEN.
mORGEN GA IK sINT VIEREN BIJ dAVID,SANDRA EN tOBY. hIJ GELOOFT NOG, DAT WORDT GENIETEN.
bEN BENIEUWD NAAR JE SCHOOLERVARINGEN. hOE KOM JE DAAR?
dOE KALMPJES AAN MET WENNEN. fIJN DAT MAMA ZONDAG KOMT. (HOE IK AAN DIE GROTE LETTERS KOM WEET IK OOK NIET!)
dAG LIEVE KLEINDOCHTER, KNUFFEL VOOR JOU EN KUSJE VOOR aMS. JE GROOTMOEDER. -
05 December 2013 - 20:19
Myrthe:
Hee San! Wat een ellende, meteen ziek! Hopelijk blijft dat je vanaf nu bespaard. Hoe was het op de school?
Is erg leuk om te lezen, ben benieuwd naar je volgende verslag! Xxx Myrthe -
06 December 2013 - 10:25
Randy:
Hoi scheet, ik had je beloofd het woendagavond te lezen,
Maar ook hier druk druk druk.
Ik ben wel toe aan een beetje warmte. Gister code rood
en vandaag de eerste sneeuwvlokken.
Wat naar dat je gelijk een griepje te pakken had. Misschien ook iets te maken met de ontlading na ál dat geregel en de drukke weken.
Dikke kus, geniet er van! X -
06 December 2013 - 14:21
Opa Hans:
Lieve Sanne, jammer van die valse start. Ik hoop dat je nu weer helemaal de oude bent. Hoe verplaats je je eigenlijk daar? Je schrijft wel: "We gaan daar en daar naar toe". Maar ik heb geen idee hoe je dat doet en wat voor afstanden je daarbij overbrugt. Veel liefs, Opa Hans! -
07 December 2013 - 10:16
Malisa:
Heey Sanne!
Wat goed om te horen dat de reis zo voorspoedig ging! En gelukkig weer beter bent! :)
Het klinkt allemaal erg drukjes! :) maar straks heb je die kleine dingetjes achter de rug !!
Ik vind het leuk om je te volgen en hoe het daar met je gaat! Ben je al meteen begonnen met werken?
Ik lees het vast wel ;)
Geniet er van!
Liefs,
Malisa -
22 December 2013 - 09:48
Oom Herman:
Hallo Sanne.
Wat een prachtig verslag heb jij gemaakt.
Begrijpen de schoolkinderen alles wat je hun verteld?
Is het ook jouw taak om het onderwijzend personeel 'op te leiden'?
En hebben de " Ruiters " al geoefend met de zadels op de paarden?
Dat is toch een attractie voor de vakantiegangers?
Verder ik aan dit mailtje niets toe te voegen!
DUS!
ADIEU!
VERZENDEN!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
